పేజీలు

Monday, November 25, 2013

నువ్వుంటే చాలు!


అంబరమంతా సంబరంలా విలసిల్లిపోతుంది.
మేఘం మణి మాణిక్యమై వెలుగుతుంది.

చెదిరిపోయిన స్వప్నం కుడ తిరిగి పొదుగుతుంది.
వసంతం వర్షించి కోకిల గానాలతో తీయని స్వర రాగాలతో వినిపిస్తుంది.

నా హృదయ వీణలోని మౌన తరంగాలు కదలి మధుర రాగాలు ఆలపిస్తుంధి.
నీ నవ్వుతో సంతోషం సగంబలం లా అనిపిస్తుంది.

నీ ప్రేమ లాలాపనలో అదరాలు ఎరుపెక్కి చెక్కిళ్ళు సిగ్గుతో ఉన్నట్టుంది.
నా సాయంత్రపు సామ్రాజ్యం సప్తవర్ణాలతో నిండిపోతుంది.