పేజీలు

Friday, December 30, 2011

వర్షంలో నువ్వు నేను.......

ఆరోజు సాయంత్రపు సమయాన చల్లని ఎదురుగాలులతో వర్షం పడుతుంది
సాయంత్రం ఆఫీసు అయిపోగానే నువ్వు-నేను వర్షం పడుతుంది కదా అని చెట్టుకింద నిలుచున్నాము
వర్షం పడుతూనే ఉంది...ఇక వర్షం ఆగేల లేదు మనం వెళ్దాం పద అన్నాను
నువ్వు కూడా ఒక "ఉ" కొట్టి పద అన్నావు....
రోడ్ దాటేటప్పుడు ట్రాఫ్ఫిక్ ఎక్కువగా ఉంది...నావల్ల రోడ్ దాటడం అవట్లేదు
అల అల మెల్లిగా రోడ్ దాటేసాము...ఫుట్పాత్ నువ్వు ఎక్కి నిల్చున్నావు
నాకేమో ఎక్కడానికి అవడంలేదు....అప్పుడే రెండవసారి నువ్వు నా చేయిని పట్టుకోవడం
బస్సు ఎక్కిన తరువాత ట్రాఫ్ఫిక్ లో బస్సు ఆగిపోయింది...ఇక లాభం లేదని
పద నడుస్తూ వెళ్దాం అని నీకు ఫోన్ చేశాను....ఇద్దరం బస్సు దిగి నడుస్తున్నాము
వర్షం లో.......ఆ వర్షం నీటిలో నీతో నడిచిన ఆ రోజును నేను జీవితం లో మరచిపోనురా....
ఎప్పుడు వర్షం పడిన నువ్వే గుర్తొస్తావ్....అసలు మరచిపోలేదు అనుకో....
కాని వర్షం పడే ప్రతి సారి కాస్త ఎక్కువగా గుర్తోచి ఏడుస్తాను....
ఆ వర్షంలో నా కన్నీరు ఎవరికీ కనపడదు....నాకు నీ మనసుకు తప్ప.....

Thursday, December 29, 2011

నువ్వున్నావు...నీ జ్ఞాపకాలున్నాయి

స్నేహం, ప్రేమ, ఇష్టం, ఇష్టపడటం.....ఇవన్నిన్నింటికి అర్దాలు నాకేం తెలుసు,
ఇవన్నిన్నింటికి అర్దాలు, వాటిలో ఉండే ప్రత్యేకమైన అనుభూతి, అనుభవించే వరకు నాకు తెలిదు.
ప్రేమ అనేది ఏందీ తియ్యనైన పదమో అంతకన్నా "మధు"రమైన అనుభవం
నా స్వశ ఆగిపోయేవరకు నా జీవితంలో నిన్ను నీ ప్రేమను మరచిపోలేను
ఈరోజు నేను బ్రతికి ఉన్నాను అంటే దానికి కారణం నువ్వు, నీ ప్రేమే....
స్ప్రుష్టిలో తియ్యని పధం, మాటలకందని కమ్మని భావం, కెరటాలు ఎగసి పడే దూరం,
హృదయాని చేసే గాయం, దగ్గర ఉన్నా చేరవలేని తీరం, చిరకాలం నిలిచే కమనీయమైన కావ్యం మన ప్రేమ
అసలు నేను కూడా ఒకర్ని ప్రేమిస్తానని నాకే తెలిదు. ఈ ప్రపంచం మొత్తంలో నాకు నువ్వంటే ప్రాణం.
కళ్ళు మూసిన, తెరిచినా నువ్వే కనిపిస్తావు నాకు, ఏ పని చేస్తున్న నువ్వే....
నువ్వెప్పుడు నాప్రక్కన లేవని నేను అనుకోలేదు...ఎందుకో అంతగా నువ్వు నా ముందున్తావు,
నా ప్రక్కనే ఉంటావు..నాతో మాట్లాడుతావు...
నా దేహంలో అణువణువునా నువ్వున్నావు...నీ జ్ఞాపకాలున్నాయి

Tuesday, December 27, 2011

నీకు ఎలా తెలపాలి నా ప్రేమ ?

నా మనసు నను వీడి నీ చెంత చేరిందే ఒక క్షణము
అది నువ్వు రుజువు చేయమన్న చాలేనా ఈ యుగము
నీ నీడల్లే విహరిస్తు నా వైపే రాను అంది ఏ క్షణము
నీ జ్ఞాపకాలే శ్వాసగా నీ పిలుపుకై వేచివుంది నా మౌనము

Monday, December 26, 2011

ప్రియుని ఊహ

వసంత కోయిల గానాం ఈ నవ కోమలాంగి తీయ్యని రాగం
ఆకాశాన ఆశల పయనం నా సాహితమ్మ ఊహల గీతం
మంచు కన్నా చల్లని నైజం మరువలేని నా నిర్చెలి హృదయం
హాయిగొలుపు వెన్నెల వైనం హొయలు ఒలుకు ఆ చిరునవ్వుల రూపం

నిరంతర ప్రయత్నం

ఆకాశాన్ని చేరలేకున్న కెరటాలు అలుపెరుగక ఉవ్వేతున పైకి ఎగిసేను
మేఘాల గుండె కరిగి ప్రేమతో చిరుజల్లై నింగిని వీడి ఈ కెరటాలను చేరెను
నీ ఆశ శ్వాస అయిన దాని కోసం అలుపెరుగక ప్రయత్నం కొనసాగించు
అడవిన వున్నా నీ కొరకు ఆ వెన్నెల వెలుగులు వచ్చి చేరెను

Saturday, December 24, 2011

నా ఇష్టం...

Istam
ఆకలి దప్పిక తీర్చిన అమ్మంటే నాకిష్టం
నడక నడత నేర్పిన నాన్నంటే నాకిష్టం
భవిత భావం భోదించిన గురువంటే నాకిష్టం
కష్టము సుఖము ఒసంగిన భగవంతుడంటే నాకిష్టం
కల్ల కపటము తెలియని పిల్లల నవ్వులంటే నాకిష్టం
అన్నో కొన్నో ఇష్టాలకు దూరమై కష్టంగా నాకున్న,
ఇష్టమైనవాళ్ళకి కష్టం రానివ్వకుండా చూడటం నాకింకా ఇష్టం.

Monday, December 19, 2011

నా ప్రాణమైన నీకు


కమ్మగా పాడే కోయిలనడిగాను,
నీ తీయని మాటలతో నను మురిపించేది ఎపుడని ...
చల్లగా వీచే చిరుగాలిని అడిగాను ,
నీ చల్లని చూపుతో నను తాకేది ఎపుడని...
వర్షించే మేఘాన్ని అడిగాను ,
నీ నవ్వుల జల్లుల్లో నను తడిపేది ఎపుడని ...
హాయిని పంచే వెన్నెలని అడిగాను ,
ఆ వెన్నల్లో హాయిగా ఊసులడేది ఎపుడని ...
పరుగులు తీస్తున్న సెలయేటిని అడిగాను ,
నీ పరుగు నా కోసమేనా ? అని ...
నాలో ఉన్న నా ప్రాణమైన నీకు తెలిపాను ,
నీలో ఉన్న నీ ప్రాణం నేనేనని ,
నా దరి చేరమని ..... నను బ్రతికించమని ......

Saturday, December 17, 2011

నా కవిత

నా కవితకు ప్రాణం చెరగని రూపం
రూపపు లావణ్యం నన్ను మైమరపించే కావ్యం
కావ్యపు బందం నా అణువణువునా విహరించే జీవనరాగం
జీవనరాగం నన్ను చేరుకునేనా ఆరకమునుపే దీపం ?